نقش فضای خدمات رفاهی در مجتمع های مسکونی با تأکید بر تعاملات اجتماعی - نمونه موردی: مجتمع مسکونی (دراک -asp) شیراز

سکونت گاه های آپارتمانی راهکاری جهت مقابله با کمبود زمین و مسکن در کشورهای درحال توسعه و روبه گسترش است، این راهکار مستلزم رعایت مطالعات و سوابق سکونتی- فرهنگی- اجتماعی و خدماتی هر منطقه می باشد که شاهد سطح مطلوبی از محل سکونت باشیم. شاخصه اجتماعی- خدماتی یکی از مهمترین معیارهای ایجاد فضای سکونتی می باشد. خدمات در سطح رفاه یا تعامل باعث جذب و سرزندگی مخاطب در یک محیط اجتماعی می گردد. در پژوهش حاضر تلاش گردیده با روش مطالعات کتابخانه ای به تدوین چهارچوب نظری پرداخته که در وهله اول به بررسی انواع فضاهای خدماتی (اجتماعی- اقتصادی- زیست محیطی) پرداخته و نهایتاً به بررسی تعاملات اجتماعی که مهمترین هدف فضای باز مجتمع های مسکونی می باشد پرداخته شده. عمده مطالعه با روش میدانی با تهیه پرسشنامه و مصاحبه از بین 120 نفر ساکنین مجتمع مسکونی دراک و asp، شیراز با استفاده از نرم افزار اکسل انجام شده. در بررسی های انجام شده آلاچیق در فضای باز با توجه به اینکه در سطح معمول در مجتمع های مسکونی می باشد با (95%) بیشترین اولویت و سالن گفتمان که یک عملکرد نسبتاً غریبی می باشد با (27%) در آخرین اولویت مخاطبین بوده است. نقطه ضعف مشاهده شده فعالیت های گروهی می باشد که با توجه به اهمیت اینگونه فعالیت ها در بحث تعاملات اجتماعی، فعالیت های گروهی با (9%) آن هم در اولویت سوم انتخاب شده و استقبالی از فعالیت های گروهی نشده است.

Keywords:

مجتمع مسکونی , خدمات رفاهی , تعاملات اجتماعی , مطلوبیت فضایی