بررسی تاثیر جزئیات اتصال میانی در رفتار الاستوپلاستیک بادبندهای ضربدری

هدف از این مقاله بررسی تحلیلی تاثیر جزئیات میانی در رفتار الاستوپلاستیک بادبندهای ضربدری می باشد. دو نوع اتصال میانی مختلف بادبند که شامل اتصال رایج و پیشنهادی است. در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است. در اتصال رایج بادبند ضربدری، در یک عضو قطری، هر دو قطعه پیوسته و در عضو دیگر هر دو قطعه در محل اتصال میانی منقطع می باشد. در اتصال متقارن یا پیشنهادی از هر دو عضو قطری، هر دو قطعه پیوسته و قطعه دیگر در محل اتصال میانی منقطع است. برای مدلسازی از نرم افزار ABAQUS و روش تحلیل اجزای محدود استفاده شده است. پروفیل های انتخالی در مدلسازی، جفت ناودانی می باشد. رفتار سیستم با دو نوع اتصال میانی، هم از منظر رفتار کمانش ارتجاعی و هم رفتار الاستوپلاستیک پس کمانشی مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعه رفتار غیر خطی به روش تحلیل بار افزون Push-Over انجام گرفته است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که رفتار سیستم بادبند ضربدری متاثر از نوع اتصال میانی نیز می باشد و اتصال میانی پیشنهادی در این مقاله رفتار سیستم را هم در مرحله کمانش و هم مرحله پس کمانش بهبود بخشیده است.

Keywords:

بادبندهای ضربدری , اتصال میانی , رفتار کمانشی و پس کمانشی , تحلیل بار افزون