نقش اعتیاد به کار در کیفیت زندگی کارکنان با تاکید بر مدل مفهومی وار و شربورن

از آنجایی که افراد معتاد به کار نسبت به سایر افراد زمان بیشتری را به کار خود اختصاص می دهند و حتی زمانی که به کار مشغول نیستند از نظر ذهنی با کار خود درگیر هستند لذا باید انتظار داشت که این افراد فرصت کمتری برای رسیدن به سایر فعالیت ها و ابعاد زندگی خود از جمله زندگی خانوادگی، روابط اجتماعی داشته باشند و چون با اهمیت ترین موضوع برای این گونه افراد کار می باشد، ممکن است سایر امور زندگی خود را برای رسیدن به کار از برنامه ی روزانه خود حذف کنند. در چنین حالتی بررسی وضعیت رابطه بین اعتیاد به کار و ابعاد مختلف کیفیت زندگی افراد حائز اهمیت می شود. اکثر مطالعات در این زمینه، رابطه معکوس معنی داری بین اعتیاد به کار و کیفیت زندگی یافتند به عبارت دیگر، زمانی که نمره اعتیاد به کار افراد بالا می رود نمره کیفیت زندگی آنان پایین تر می آید همچنین بین اعتیاد به کار و مولفه های کیفیت زندگی (سلامت عمومی، عملکرد اجتماعی، انرژی و احساسات و سلامت روانی )رابطه ی معکوس معنی دار وجود دارد. نتیجه گیری: با کاهش اعتیاد به کار و یا ایجاد تعادل در میزان اشتغال به کار، می توان سلامت عمومی و سلامت جسمانی، عملکرد اجتماعی و سلامت روان کارکنان را بهبود و نیرو و نشاط آنان را افزایش داد. به عبارت دیگر با کاهش اعتیاد به کار، کیفیت زندگی افزایش می یابد

Keywords:

اعتیاد به کار , کیفیت زندگی کاری , مدل مفهومی وار و شربورن