محسن صوفی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع مدیریت سیستم و بهره وری دانشگاه صنعتی مالک اشتر،
سید اکبر نیلی پور طباطبایی - عضو هیئت علمی پژوهشگاه مهندسی شاخص پژوه دانشگاه اصفهان

منابع انسانی در هر سازمان ارزشمندترین سرمایه آن سازمان محسوب می شود . در صورت وجود رضایت شغلی به عنوان یکی از مهمترین خروجی های کار در کاری که بخش عمده زندگی فرد را شامل می شود ، این سرمایه ارزشمند انگیزه دوچندان یافته و تاثیر ناملایمات محیط کاری را تا حدی کمتر کرده و یا از بین می برد و لذا بهره وری نیروی انسانی در سازمان افزایش می یابد . مشاغلگوناگون با توجه به ویژگی های خاص و حرفه ای خود ، تحت تاثیر پیامدهای مختلف سختی کار خود قرار دارند . در میان این حرفه ها ، حرفه خطیر مراقبت پرواز از ویژگی های خاصی برخوردار بوده و مسئولیت زیادی را از لحاظ حفظ امنیت هواپیماها و جان و مال مسافرین به عهده دارد و لذا به دلایل متعدد ، مراقبین پرواز نسبت به استرس شغلی آسیب پذیرترند . تا کنون تحقیقات زیادی در زمینه رضایت شغلی و عوامل ایجاد و کاهش آن به انجام رسیده است . ولی به نظر بررسی میزان این عامل و تاثیر آن بر اضطراب ناشی از کار و در نتیجه صحت عملکرد در حرفه مراقبت پرواز یکی از پر استرس ترین مشاغل دنیا کمتر مورد توجه قرار گرفته است . دراین مقاله که از نوع توصیفی تحلیلی می باشد ، سعی شده است که میزان استرس و اضطراب پرسنل مراقبت پرواز سنجیده شده و رابطه آن با عملکرد و رضایت شغلی با در نظر گرفتن متغیرهایی مانند سن ، جنس ، سابقه کار ، تأهل ، میزان تحصیلات ، سطح آشنایی به زبان انگلیسی ، مصرف سیگار و ورزش مورد مطالعه قرار گیرد . این مطالعه روی کارمندان مراقبت پرواز فرودگاه شهید بهشتی اصفهان در اردیبهشت ماه 1131 انجام پذیرفت و با استفاده از انتشار پرسشنامه رضایت شغلی JDI و استرس کاری HSE و بررسی داده ها توسط نرم افزار SPSS ، مشاهده شد که میان میزان رضایت شغلی و استرس کاری کارکنان و عملکرد آنها رابطه معنا داری وجود دارد

منابع انسانی ، رضایت شغلی ، مراقبت پرواز ، استرس کاری