بیژن عبدالهی - دانشیار گروه مدیریت،دانشگاه خوارزمی
محمدجواد حاجی قاسمی - دانشچوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه خوارزمی
امید قنبرپور - دانشچوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه خوارزمی

امروزه فناوری اطلاعات، نقش اساسی در حوزه های گوناگون بازی می کند. یکی از حوزه هایی که با ورودفناوری اطلاعات، دچار تحول اساسی شده، حوزه آموزش است. هدف ازتحقیق حاضر، بررسی تاثیر بکارگیری فناوری اطلاعات بر اثربخشی آموزش در مراکز آموزشی و بطور مشخص مدارس دوره دوم متوسطه منطقه 5 آموزش و پرورش شهر تهران در سال تحصیلی92-93 است. در این تحقیق برای ارزیابی اثربخشی آموزش از الگوی کرک پاتریک استفاده شده است. این تحقیق بدنبال سنجش میزان اثربخشی آموزشی است که به کاربرد عوامل فناورانه در کلاس درس بستگی دارد. جامعه آماری تحقیق فوق، تمامی دبیران مدارس دوره دوم متوسطه منطقه 5 آموزش پرورش شهر تهران در سال تحصیلی 93-92 بوده که تعداد آنها 1111 نفر است. نمونه آماری پژوهش بر اساس جدول مورگان شامل 231 نفر از دبیران زن و مرد می باشد.ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه بود که از دو بخش تشکیل شده است. سوالات مربوط به فناوری اطلاعات دارای 22 گویه و اثربخشی آموزش 11 گویه بوده است، که از مقیاس دسته بندی طیف لیکرت استفاده شده است. روایی سوالات از طریق جمعی از متخصصان و استادان گروه مورد تایید قرار گرفت. پایایی سوالات با استفاده از فرمول آلفای کرانباخ مورد سنجش و تایید قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از تحلیل واریانس و آزمون دانکن، فرضیات مورد سنجش قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد که میان سطوح ابعاد فناوری اطلاعات )شامل به موقع بودن، مربوط بودن، دقیق بودن، کافی بودن، واقعی بودن، سرعت انتقال، دقت یادگیری، کاهش هزینه ها( با اثربخشی آموزشی تفاوت معنا داری وجود دارد.

فناوری، اطلاعات، اثربخشی، آموزش، مدارس