میترا صادقی تبار - کارشناس ارشدمدیریت آموزشی دانشگاه تهران تهران ایران

تجاری سازی سرمایه های فکری دانشگاهی ازجمله ویژگیهای مهم قانون برنامه پنجم توسعه کشور است وتوجه حوزه سیاست گذاری علم و فناوری به آن مسر را برای نیل به بخش مهمی ازاهداف پیش بینی شده درسندچشم انداز بیست ساله کشورهموار می سازد ازاین رو معاونت فناوری وزارت علوم تحقیقات و فناوری انجام ماموریتهای محوله درراستای بسترسازی برای تجاری سازی دستاوردهای پژوهشی و توسعه فناوری درکشورباهمکاری سایرمراجع ذیربط را ازابتدای تاسیس درزمره یکی ازاهداف و وظایف اصلی خود قرارداده است درواقع اهداف نهادی بسیاری ازسیستم های دانشگاهی نیز ایجادوتجاری سازی دارایی های فکری می باشد باتوجه به اینکه دانشگاه ها به طور مشترک درحال رسیدن به نوعی شکل کارافرینانه ای هستند لذا پاسخ به این سوال ضروری به نظر می رسد که دانشگاه ها چه نقشی را درفرایند تجاری سازی ایفا می کنند و ازچه الگویی دراین فرایند تبعیت می کنند این مقاله ضمن مروری بررویکرد تجاریسازی دردانشگاه به بررسی اهمیت و موانع تجاری سازی دانش خواهد پرداخت همچنین درادامه مدلها و الگوهای مختلف تجاری سازی دانش و نیز تجربه برخی ازدانشگاه های موفق مورد بررسی قرارخواهد گرفت علاوه براین ضمن پرداختن به شیوه های حمایت ازتجاری سازی دانش به بیان عوامل کلیدی موفقیت درتجاریسازی دانش اشاره خواهد شد

دانشگاه کارآفرین ، تجاری سازی دانش ، مدلهای تجاری سازی دانش