حسن رضایی مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
محسن حسینعلی زاده - استادیار گروه مدیریت مناطق بیابانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
واحد بردی شیخ - دانشیار گروه آبخیزداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
رویا جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

شناخت خصوصیات مهم خاک مرتبط با مسائل مدیریتی در حوضه آبخیز، مخصوصا پتانسیل فرسایش پذیری خاک یا محاسبه فرسایش و رسوب و محاسبه میزان رواناب، توسط مدلهای مختلف تجربی یا ریاضی از اهمیت بالایی برخوردار است. تخریب آبخیز یکی از پیچیده ترین مشکلات زیست محیطی است که معیشت میلیون ها انسان را به خصوص در کشورهای در حال توسعه تهدید می کند. جلوگیری از فرسایش خاک و رواناب سطحی و افزایش درآمد کاربران، استفاده صحیح و اصولی از اراضی است. عوامل زیادی در نوع و میزان فرسایش خاک و تولید رواناب یک حوضه آبخیز موثرند. یکی از این عوامل، نوع استفاده از اراضی است که به ویژه در دهه های اخیر با پیشرفت های گسترده ای که در تولید فن آوری صورت گرفته، طبیعت به صورت وسیعی دستخوش تغییر توسط انسان شده، که نتیجه آن افزایش مقدار فرسایش خاک بوده است. بنابراین، نوع مدیریت در بهره برداری از اراضی عامل مهمی در فرسایش و توید رسوب حوزه های آبخیز به شمار می رود

حوضه آبخیز، رواناب، فرسایش و رسوب، کاربری اراضی