ارزیابی جدیدترین رابطه ارائه شده برای انتقال رسوب در حد تهنشینی در کانالهای باز

استفاده از سیستمهای فاضلاب جهت حمل رسوبات از سالها پیش رایج بوده است. معمولا برای انتقال رسوب در این سیستمها از یک سرعت حداقل ثابت استفاده میشد. استفاده از این سرعت در بیشتر موارد جوابگو بود اما استفاده از یک سرعت ثابت که با آزمایش های محدود در طول دوره زمانی مشخص و برای یک منطقه خاص بدست آمده است و از طرفی مشخصات رسوب و رفتار هیدرولیکی آنها در فاضلاب را در نظر نمی گیرد، نمی تواند معیار خوبی جهت طراحی سیستمهای فاضلاب باشد. از این رو جهت ارائه روابطی که بتواند انتقال رسوب در سیستمهای فاضلاب را به خوبی پیش بینی کند، طی دهه های گذشته آزمایشاتی انجام شده است. در این آزمایشات از پارامترهایی مانند غلظت رسوب (CV) ، عمق جریان (y) ، شعاع هیدرولیکی (R) ، اندازه متوسط ذرات (d) ، چگالی نسبی رسوب (s) و ضریب اصطکاک (λs) به عنوان پارامترهای موثر بر انتقال رسوب در سیستمهای فاضلاب استفاده شده است. در این مقاله روابط ارائه شده توسط(2010) Vongvisessmojai et al در حالت انتقال رسوب به صورت بار بستر با نتایج آزمایشگاهی ارائه شده توسط(1993) Ab.Ghani و رابطه(1996) May et al که توسط(1996) Ackers et al به عنوان بهترین رابطه انتقال رسوب به صورت بار بستر در لوله ها شناخته شده است، مقایسه میشود. نتایج نشان میدهد که برای رابطه ارائه شده توسط (2010)Vongvisessmogai et al که از پارامترهای غلظت حجمی رسوب( Cv ) و d/R برای بدست آوردن عدد فرود استفادهمیکند، به طور کلی بهترین نتیجه را ارائه میدهد.

Keywords:

سیستم های فاضلاب , انتقال رسوب , بار بستر , حد تهنشینی