معصومه بهروز - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی رودخانه، دانشگاه شهید بهشتی.
سعید علیمحمدی - استادیار دانشگاه شهید بهشتی

طراحی، تحلیل و بهره برداری از سیستمهای کنترل سیل به دلیل ماهیت تصادفی سیلاب و خطاهای اندازه گیری با عدم قطعیت همراه است، یکی از این مسائل، طراحی خاکریزهای کناره رودخانه (گوره ها) به ازای دوره بازگشت های مختلف سیلاب در رودخانه است که با عدم قطعیت های هیدرولوژیکی، هیدرولیکی و اقتصادی همراه می باشد. در این مقاله به طراحی بهینه ابعاد گوره با در نظر گرفتن انواع عدم قطعیت های موجود پرداخته شده و برای تجزیه و تحلیل این عدم قطعیتها یک مدل بهینه سازی همراه با شبیه سازی مونت کارلو ( Mont Carlo ) استفاده شده است. مدل بهینه سازی حاصل، یک مدل استوکستیک غیرخطی است که حل آن توسط نرم افزار (لینگو 11 Lingo ) صورت گرفته است. در این مقاله محدوده شمال شیراز در مجاورت رودخانه خشک معالی آباد (تنگ سرخ) مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج حاصل با نتایج مدل قطعی و بدون در نظرگرفتن عدم قطعیت ها مقایسه شده است. با توجه به مطالعات انجام گرفته و در پی اجرای مدل، سیلاب با دوره بازگشت 20 ساله همانند مدل قطعی دارای بیشترین سود خالص سالانه بوده و به عنوان سیل طراحی انتخاب گردیده است. برخلاف مدل قطعی که ابعاد سیستم به صورت قطعی و تک مقداری حاصل می شوند، مدل استوکستیک یک بازه برای هر پارامتر طراحی نتیجه می دهد و می توان توزیع آماری این پارامترها را نیز تخمین زد.

کنترل سیل، گوره، عدم قطعیت، بهینهسازی، مونت کارلو