پیمان یوسفی - کارشناس ارشد، گروه آب دانشکده عمران دانشگاه تبریز
یوسف حسن زاده - استاد گروه آب دانشکده عمران دانشگاه تبریز
محمد علی قربانی - دانشیار گروه آب دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
محمد تقی اعلمی - دانشیار گروه آب دانشکده عمران دانشگاه تبریز

مقالات پدیده ی انتقال رسوب معلق و برآورد آن از دیرباز مورد توجه بوده و مدل های بر مبنای ریاضی و فراکاوشی در خصوص تخمین مقادیر بار رسوب معلق بکار گرفته شدند. البته به دلیل زمان بر بودن و گران قیمت بودن نمونه برداری، تعداد دفعات اندازه گیری بار رسوب معلق محدود بوده و از آنجایی که دقت تخمین اغلب مدل ها تا حدود زیادی نسبت مستقیم با تدقیق داده های ثبت شده دارند، لذا استفاده از روش های گسسته سازی در سال های اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته است. عدم نیاز این مدل ها به پارامترهای دیگر حوضه از جمله مقادیر دبی جریان، از عوامل مهم برتری مدل های گسسته سازی می باشد. به منظور گسسته سازی رسوب معلق، روش های کاربردی بر رودخانه میسیسیپی مورد مطالعه قرار گرفتند. خاصیت مقیاس پذیری سری زمانی رسوب تحلیل و سپس دو مدل گسسته- سازی آبشاری تصادفی و غیرخطی غیرقطعی بررسی شدند. نتایج حاکی از عملکرد قابل قبول مدل گسسته سازی آبشاری تصادفی دارد که در پنج مقیاس زمانی مختلف بررسی شده است.

آبشاری تصادفی، بار رسوب معلق، غیرخطی غیرقطعی، گسسته سازی، می سی سی پی