مجتبی شمس الدین پور - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
نجمه مهجوری مجد - استادیار، دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

در این مقاله، رویکردی برای مکان یابی چاه های پایش پتانسیل به منظور تشخیص نشت از منابع آلودگی محتمل با در نظر گرفتن عدم قطعیت ها پیشنهاد شده است. با در نظر گرفتن ترکیب های مختلف چاه های پایش از نظر تعداد و محل قرار گیری و به ازای محله ای محتمل نشت آلودگی از یک مدفن زباله، تابع عضویت فازی غلظت متغیر کیفی شاخص در محل چاه ها به دست می آید. با تعریف تابع عضویت فازی مربوط به آستانه تشخیص نشت و استفاده از روش رتبه بندی فازی، امکان تشخیص یا عدم تشخیص نشت آلودگی در هر ترکیب از چاه های پایش موجود مشخص می گردد. سپس، احتمال تشخیص آلودگی به ازای هر ترکیب از چاه های پایش با توجه به تعداد تشخیص های انجام شده به ازای آن ترکیب از چاه های پایش و کل تعداد نشت های اتفاق افتاده، محاسبه می گردد. از آنجا که احداث تعداد زیادی چاه پایش، هزینه زیادی را تحمیل می کند، با توجه به منحنی تعامل بین تعداد چاه ها و احتمال تشخیص نشت، بهینه ترین حالت ترکیب چاه ها انتخاب می شود.

چاه پایش، تابع عضویت فازی، عدم قطعیت، احتمال تشخیص نشت