یاسر شیخی - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد مهندسی عمران آب دانشگاه صنعتی جندی شاپور
بابک لشکرآرا - استادیار گروه مهندسی عمران دانشگاه صنعتی جندی شاپور
محمدعلی شهریارپور - دانشجوی دوره کارشناسی مهندسی عمران دانشگاه صنعتی جندی شاپور

استفاده از آبگیرهای افقی یکی از روش های رایج در برداشت آب از مخازن و رودخانه ها می باشد. وقوع جریان گردابی در دهانه های آبگیر یکی از مشکلات عمده این نوع سازه ها می باشد. گرداب تشکیل شده در دهانه آبگیر در مرحله اول منجر به کاهش راندمان آبگیری شده و در مرحله دوم بسته به نوع سازه، هوای ورودی به دهانه آبگیر می تواند منجر به بروز خسارت به آن شود. در این تحقیق نتایج یک مطالعه آزمایشگاهی جهت بررسی اثر پارامترهای مختلف جریان و عرض کانال تقرب بر عمق بحرانی استغراق ارائه شده است. نخست معادله حاکم بر فضای تحقیق با استفاده از تئوری با کینگهام و رگرسیون غیر خطی تعیین گردید. تحلیل نتایج آماری نشان می دهد که معادله پیشنهادی جهت تخمین عمق نسبی استغراق بحرانی .... در مقایسه با نتایج آزمایشگاهی دارای ضریب همبستگی 0/977 و دارای میانگین خطای 1/7 درصد می باشد. در مرحله بعد جهت تدقیق نتایج از مدل شبکه عصبی استفاده گردید. معماری تدوین شده جهت این مدل میزان عمق استغراق بحرانی را در مقایسه با نتایج آزمایشگاهی 1/6 درصد بیشتر پیش بینی می نماید و این در حالی است که معادله پیشنهادی این مقدار را 1 درصد کنمتر از نتایج آزمایشگاهی تخمین می زند در مجموع معادله پیشنهادی بعنوان یک معادله ساده، کلی و دقیق جهت تخمین عمق نسبی استغراق بحرانی توصیه شده است.

عمق استغراق، رگرسیون غیر خطی، گرداب، شبکه عصبی