بررسی اثر تغییر کاربری اراضی بر برخی از خصوصیات خاک و زاویه تماس آب

تغییر کاربری اراضی، عموما تاثیر جدی بر میزان ماده آلی و خصوصیات فیزیکی خاک می گذارد. همچنین زاویه تماس آب درخاک از عوامل موثر بر آبگریزی خاک می باشد. این پژوهش با هدف نقش تغییر کاربری مرتع بر برخی از خصوصیات خاک و زاویه تماس آب با خاک صورت گرفته است. بدین منظور سه کاربری مرتع، کشاورزی و باغ مورد مطالعه قرار گرفتند که کاربری های کشاورزی و باغ از تغییر کاربری مرتع به وجود آمده اند. کاربری مرتع دارای پوشش گیاهی ضعیف و کاربری کشاورزی زراعت دیم می باشد. از هر کاربری سه نمونه خاک دست خورده و دست نخورده از نقاط مختلف برداشته شد و برخی از خصوصیات خاک و زاویه تماس آب با خاک در هر کاربری اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که با تغییر کاربری از مرتع به کشاورزی و باغ میزان شن کاهش، میزان سیلت و رس افزایش، همچنین مقادیر تخلخل کل، ماده آلی و زاویه تماس نیز افزایش یافته است. کاربری باغ دارای بیشترین مقدار ماده آلی و زاویه تماس بوده از طرفی کاربری مرتع نیز بدلیل پوشش ضعیف دارای کمترین مقدار ماده آلی و زاویه تماس می باشد. لذا به دلیل بالا بودن زاویه تماس در کاربری باغ، آبگریزی خاک در این کاربری بیشتر می باشد.

Keywords:

تغییر کاربری , خصوصیات فیزیکی خاک , زاویه تماس آب با خاک , آبگریزی خاک