مسعود صادقی نیا - کارشناس ارشد حقوق خصوصی وکیل پایه یک دادگستری

حریم خصوصی بعنوان یکی از ملموس ترین و عینی ترین و ارزشمندترین مفاهیم نظام های حقوقی توسعه یافته است.حق بر حریمخصوصی هرچند در زمره مهمترین حقوقی است که ارتباط تنگاتنگی با کرامت انسانی داشته و هدف آن تعالی شخصیت انسان وبه دیگر سخن تکریم تمامیت مادی ومعنوی انسان است و با استقلال و آزادی انسان ها و حق بر تعیین سرنوشت خود ، ارتباط داردولی در نظام حقوقی کشورها هنوز صاحب نظران برجسته دنیا نتوانسته اند بر سر یک تعریف واحد به توافق برسند زیرا اینموضوع به شدت به فرهنگ و محیطی که در ان عمل می کنند بستگی دارد. لزوم حمایت از حریم خصوصی و عدم مداخله در امورخصوصی دیگران در انجیل وتورات و چین باستان و یونان ریشه عمیق داشته و یکی از آموزه های مهم دین اسلام نیزمی باشد. بطوریکه در آیات متعددی از قرآن مجید بر لزوم رعایت حریم خصوصی اشخاص تاکید شده و سنت پیامبر اکرم(ص) وائمه اطهار (ع)و سیره مسلمانان نیز سرشار از توصیه هایی در پرهیز از نقض مصادیق مختلف حریم خصوصی است ولیکن نهدر نظام های حقوقی ایران و نه در نظام حقوقی سایر کشورها در تدوین قوانین و مقررات مختلف مرتبط با حریمخصوصی،حمایت های لازم از آن صورت نگرفته است.در حالی که دولت ها نه تنها در راستای حفظ حریم خصوصی اشخاصمسئولیت دارند و باید درتدوین و تصویب قوانین لازم و تعیین مصادیق این حریم تلاش نمایند بلکه خود نیز باید از نقض این حریمبه بهانه های مختلف خودداری و در صورت نقض آن و ورود خسارت به اشخاص، از عهده جبران خسارت آن برایند. لذا در اینمقاله مسئولیت مدنی دولت در قبال نقضحریم خصوصی اشخاص با ذکر طرح اسامی موضوع تحقیق در دو بخش که بخش اولبه مفاهیم و کلیات موضوع پرداخته و در بخش دوم دولت و مسئولیت آن در قبال نقض حریم خصوصی اشخاص مورد بررسیقرار خواهد گرفت.

حریم خصوصی، نقض، مسئولیت ،دولت