جایگاه حقوقی وکالت زوجه در طلاق

یکی از موضوعات مهم و مورد ابتلا که در فقه اسلامی و حقوق مدنی مورد بحث و بررسی واقع شده وکالت زوجه در طلاق است.ممکن است ضمن عقد نکاح یا عقد لازم دیگر یا به صورت قراردادی مستقل شوهر به زن وکالت دهد که از طرف او خود را مطلقهکند. زوجه برای اینکه به آسانی بتواند خود را از قید یک ازدواج نامناسب ر هایی بخشد میتواند از طریق شرط ضمن عقد نکاحچنین اختیاری را برای خود تحصیل کند. در این صورت وکالت زن مادام که ازدواج منحل نشده باقی خواهد ماند. و از آنجا که عقدوکالت در اینجا تابع عقد لازم (ازدواج ) شده موکل حق عزل وکیل را نخواهد داشت. این راه حل که در حقوق اسلام و ایران بهسود زن پذیرفته شده است از طرفی در واقع اختیار مطلق مرد در امر طلاق را تا حدودی تعدیل می کند و از طرف دیگر اختیارزوجه در امر طلاق را افزایش می دهد. با تامل در مثال های مصرح در قانون که همگی ناطر بر مواردی است که زندگی زناشوی رابرای زن دشوار می کند و برای او عسر و حرج به وجود می آورد، این سوال مطرح است که آیا این موارد جنبه حصری نداشته وحدود اختیارات وکیل می تواند بر اساس توافق طرفین تعین گردد یا خیر؟هدفی که در این شرح دنبال شده است بررسی ماهیت این موضوع و نحوهی پذیرش و برخورد حقوق و قانون مدنی ایران با آنبوده است که بنظر می رسد آنچه نباید از نظر دور داشت این است که موجب عسر و حرج در توکیل برای طلاق جنبه نوعی وعرفی نداشته و زوجین می توانند هر اتفاقی را که مایلند شرط نمایند. در واقع آنچه بر رابطه آنان در این وکالت حاکم است تراضیو توافق طرفین بوده بدون اینکه بر خلاف نظم عمومی و قواعد آمره تلقی شود.

Keywords:

طلاق , وکالت در طلاق , وکالت زوجه , شرط ضمن عقد نکاح