محمدحسین کریمی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد
الهام آراسته - کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی علوم و تحقیقات یزد

با افزایش خسارات و حوادث زیانبار و غمبار ناشی از حوادث رانندگی، لزوم وجود قواعد خاص و قاطعیکه مسئول و میزان مسئولیت را مشخصکند بیش از پیش احساس میشود. از جهت حقوقی مهم ترین امردر این خصوصتعیین مسئول و میزان مسئولیت می باشد. در مسئولیت مدنی،قانونگذار ایران نظریه تقصیررا به عنوان مبنای کلی مسئولیت پذیرفته است.درحالی که عواملی همچون تقصیر زیاندیده، فعل ثالث وقوه قاهره مؤثر در میزان مسئولیت راننده وسیله نقلیه موتوری زمینی میباشد. زیاندیدگان این حوادث بااثبات ورود ضرر و احراز رابطه سببیت بین ضرر و فعل زیانبار حق دارند مطالبه خسارت کنند. کثرتحوادث رانندگی، دامنهی مسئولیت مدنی را نیز گسترش داده و در مورد مبنای مسئولیت مدنی، نظریاتمختلفی همچون نظریه تقصیر، نظریه خطر و نظریه تضمین حق وجود دارد.خسارات قابل مطالبه درحوادث رانندگی شامل هر دو قسم خسارت مادی و معنوی میشود. اصولاً هر زیاندیدهای حق مطالبهجبران خسارت وارده به خود را دارد، مگر اینکه طبق قانون استثنا شده باشد.جهت تسهیل و تسریع در امرجبران خسارت بیمههای مختلفی وجود دارد؛ که برخی اجباری و الزامی است و پارهای به اختیار دارندگانوسایل نقلیه موتوری زمینی و رانندگان این وسایل واگذار شده است.

مسئول، مسئولیت کیفری ، مسئولیت مدنی ، حوادث رانندگی