نسرین کریمی - دکترا، هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، دانشکده علوم انسانی، گروه فقه ومبانی حقوق
عصمت کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی
علی اکبر مشیری - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، مشاور حقوقی
احسان رحیمی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، مشاور حقوقی

لایحه جامع وکالت بعنوان یک لایحه قضایی مدرن با هدف یکسان سازی عملکرد وکلا در جامعه امروزی با حفظ شأن وکیلو نهاد وکالت و با ارزش قراردادن حفظ استقلال وکیل البته با وجود نظارت از سوی قوای سه گانه، به تصویب هیئت دولترسیده و پس از آن تقدیم مجلس شورای اسلامی شده تا در کمیسیون حقوقی مجلس بررسی و به صحن علنی برای تصویبوارد شود. اگرچه به نظر برخی از وکلا با اینکه در ماده 212 قانون برنامه پنجم توسعه، تدوین این لایحه بعهده قوه قضائیهگذاشته شده است، اما این لایحه یک لایحه قضایی نیست و فاتحه ای است بر دستاورد گذشتگان و استقلال نسبی موجودوکلا را از بین برده و به قولی زبان وکیل را در دفاع از حق کوتاه می کند.از این رو اساس این لایحه و وجود رد پایممنوعیت ها و کاستی ها و انتقادهایی که به آن وارد می شود مورد بررسی قرار خواهد گرفت.اینکه کانونهای وکلای دادگستری سالیان سال است که مشغول این حرفه اند و راه های مختلفی را برای بهترکردن سازمانخود برای تسهیل روند دادرسی وبه تبع آن اجرای عدالت نموده اند، بحث درستی است و اینکه روش جدیدی برای اعضایجامعه وکالت تعیین شود که پاسخگوی جامعه امروزی و حفظ شئونات وکلا باشد کار نیکی به نظر میرسد اما در برخی مواردنیز باید پذیرفت که راه آزموده را آزمودن خطاست. نظارت های مراجع و مقامات باید این آزموده ها را سازمان بهتری بدهدنه اینکه نظارت به حد دخالت برسد. به نظر می آید انتقادات وکلا در اینکه با تصویب لایحه، استقلال وکیل در بسیاری ازموارد دیگر مفهومی ندارد صحیح به نظر می رسد. اما از طرفی یکسان نمودن وکلابه لفظ شکیل وکلای ملت نیز نه تنها ازشأن وکیل نمی کاهد، بلکه در برخی موارد ایراد جامعه به تفکیک وکلا و سواد آنها را از روی نام کانون ها و حوزه محلخدمت نیز از بین می برد.

لایحه جامع وکالت، وکیل، شورای عالی وکالت