اصول درنظرگیری نقش اندرکنش خاک و سازه در پل ها

پل ها از موارد اصلی و پر اهمیت شریان های حیاطی کشور هستند که ایمنی آنها در برابر عوامل مخرب مانند زلزله، ازنظر اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و نظامی نقش مهمی را ایفا می کنند. زلزله های دو دهه ی اخیر ژاپن، ترکیه وآمریکا نشان داد، که مقاومت سازه ای پل ها در برابر زلزله کافی نمی باشد. تحقیقات زیادی در این زمینه انجام یافتهولی پراکندگی این یافته ها، و نبود ارتباط مناسب بین مهندسی ژئوتکنیک و سازه به صرف نظر کردن طراح از اثرخاک موجود شد. در هنگام وقوع زلزله، بین سازه و خاک، اتفاقاتی که منجر به تغییر شکل خاک می شود، می افتد.این تغییر شکل ها موجب تغییر رفتار زمین با حرکات زمین، که تحت تاثیر وجود سازه نمی باشد(حرکت میدان-آزاد)، متفاوت می گردد که در خاک صلب قابل اغماض، ولی در خاک نرم موجب پدیده ی اندرکنش خاک- سازهمی شود. سازه های مستقر بر سنگ، سازه های با قاعده گیردار به حساب می آیند. از سوی دیگر، اگر سازه بر رویتوده ی خاک نرم قرار گیرد، پاسخی کاملا متفاوت خواهد داشت؛ اول آنکه حرکت قاعدهی سازه، نسبت به حرکتمیدان-آزاد انحراف پیدا میکند. دوم پاسخ دینامیکی خود سازه، سبب تغییر شکل خاک زیر سازه می گردد. اینروند که در آن پاسخ خاک تحت تاثیر حرکت سازه و پاسخ سازه تحت تاثیر حرکت خاک قرار می گیرد، به اندرکنشخاک- سازه مشهور است. در این مقاله به بررسی اندرکنش خاک- سازه، و تاثیرات در نظرگیری و عدم در نظرگیریآن در طراحی و شیوهی مطالعه و چگونگی حصول نتایج تشریح می گردد.

Keywords:

پل , اندرکنش , خاک , سازه , طراحی