مقایسه عملکرد سازه ها در برابر زلزله با استفاده از جداسازها و کنترل کننده غیرفعال ویسکوز

اکثر سازه ها میرایی بسیار کمی دارند و تحت اثر تحریکات زلزله و باد اغلب منجر به خسارات گسترده و حتیشکست یا انهدام می گردد .امروزه دستگاه ها و وسایل پیشرفته ای، جهت اتلاف انرژی و یا کاهشانرژی ورودی بهسازه وجود دارند، که با درک رفتار و چگونگی عملکرد آن ها می توان کمبود میرایی سازه ها را جبران و از آسیب وخسارت ها نیز، جلوگیری کرد. در روش نوین طراحی سازه فرض می شود که رفتار غالب سازه الاستیک بوده و درنتیجه از اهمیت شکل پذیری اعضای سازه ای کاسته شده و انرژی زمین لرزه از طریق تجهیزات الحاقی مستهلکشده و یا با استفاده از سیستم های مختلف جداگر انرژی کمتری به سازه منتقل می شود . بدیهی است که درروش نوین آسیب وارده به سازه کمتر بوده و سطوح عملکرد بالاتری قابل دستیابی است . در این مقاله به بررسینحوه عملکرد سازه ها با استفاده از کنترل کننده غیرفعال ویسکوز و جداساز در هنگام زلزله پرداخته شده است.مهمترین ویژگی جداسازی لرزه ای، انعطاف پذیری است که باعث افزایش زمان تناوب طبیعی سازه می شود.افزایش زمان تناوب طبیعی، باعث می شود که سازه در طیف از ناحیه ی دارای مقادیر بالا فاصله بگیرد، وهمچنین باعث کاهش شتاب در سازه می گردد و این امر بر روی جابجایی های افقی نیز تاثیر گذار می باشد. ازطرفی افزودن میراگرهای ویسکوز مایع سبب کاهش تغییر مکان هدف (تقاضا) می شود. رفتار نیرو تغییر مکانمیراگرها به شدت به محتویات فرکانسی زلزله ها وابسته می باشد.

Keywords:

اتلاف انرژی , کنترل کننده های غیرفعال , جداسازها , میراگرهای ویسکوز