تبدیل مجموعه های مسکونی به محله شهری پایدار با تأکید بر پدیده خانه دوم نمونه موردی: مجموعه های مسکونی ششصد دستگاه جزیره کیش

پیرو گسترش پدیده گردشگری خانه دوم و طی مسیر طولانی از حومه شهرها به درون محلات مسکونی، به تبع مقیاس و نوع، شاخص های مؤثر براین پدیده شامل رویدادهای خاص واستفاده از مسکن های زائد موجودو متأثر از آن شامل نرخ توسعه بر زمینهایی که سابقه توسعه شهری داشته اندوچگونگی توسعه آنها متفاوت می شود. بنابراین ضرورت توجه به توسعه خانه دوم و اثرات مختلف اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و کالبدی آن ها بر محیط میزبان سبب شده است تا پژوهش های متعددی در خصوص ابعاد و گونه های مختلف آن در نقاط خوش آب و هوا و جاذب گردشگران صورت گیرد. در این پژوهش هدف آن است تا با بررسی حضور این پدیده در یکی از محلات مسکونی جزیره کیش، معیارهای پایداری در مقیاس محله مسکونی با حضور این پدیده مشخص شود. پژوهش حاضر در دو قسمت از نظر خواهد گذشت. در قسمت نخست به تبیین شاخص های پایداری محله مسکونی با حضور واحدهای تعطیلات به وسیله تحلیل عاملی پرداخته می شود و در قسمت دوم آن با استفاده از روش تحلیل شبکه ای چگونگی روابط میان شاخص ها در محدوده مورد مطالعه به تفصیل بررسی خواهد شد. یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد علی رغم تغییر و تحولات در نوع گونه های سکونتی در محدوده مورد پژوهش که طی سالهای رونق و آبادانی جزیره کیش صورت گرفته، و از سکونت موقت مهمانسرا به دائم مبدل شده و اکنون نیز پذیرای واحدهای تعطیلات می باشد، هیچ اقدامی در جهت ساماندهی محدوده در راستای ارکان پایداری و بالاخص پایداری محله مسکونی انجام نشده است. لذا این امر سبب ایجاد فرسایش توسعه و سرزندگی محیطی شده است: و تنها عوامل به جا مانده از پایداری وجود هویت محله ای و تعلق خاطر ساکنین به محدوده است. در نتیجه پژوهش حاضر میتوان گفت برای پایداری محلات مسکونی با حضور خانه های تعطیلات سه معیار اساسی هویت محله ای، توسعه اقتصادی و سرزندگی محیطی می بایست در اولویت برنامه ریزی قرار گیرند.

Keywords:

خانه دوم , تحلیل عاملی , ANP