بازشناسی مفهوم هویت شهری در قالب احیاء بافتهای تاریخی و فرسوده شهر نمونه موردی: خیابان لطفعلی خان زند شیراز

در جوامع بشری میتوان، شهرهایی با هویت تاریخی را مشاهده نمود که هویت موجود، ریشه در زمینه های فرهنگی و تاریخی شهرها دارد که برهویت بخشی شهر اثر گذار است. رویدادهای گذشته موجب شده تا میان گذشته و حال یک مکان، پیوند عمیقی ایجاد گردد. حضورمردم با فرهنگ های متفاوت نیز، هویت های متفاوتی را در محیط ایجاد میکند که موجب ایجاد مکانهایی با خصوصیات فرهنگی و هو یتی متفاوت می شود. بنابراین دیالکتیک میان فرهنگ و تاریخ مردمان جوامع، از عناصر هویت بخش محیطی می باشند. همچنین، شهرها به عنوان اولین پایگاه شکل گیری جوامع و هویت در آن، معرف عقاید و فرهنگ مردا است. در این میان، بافتهای تاریخی و در مواردی فرسوده شهرها، از جمله مکان های موجود هستند که علاوه بر سابقه ی تاریخی و فرهنگی، دارای معولاتی هستند که گریبان گیر شهرها ست و این درحالی ست که این مکانها چنانچه به فعلیت برسند میتوانند در جهت توسعه شهری بعنوان نقطه ی عطفی بحساب آیند . خیابان لطفعلی خان زند شیراز در بافت قدیم و فرسوده ی شهر، دارای پتانسیل های مثبت و منفی بسیاری است. سوال اصلی اینست که تا چه اندازه در محدوده ی بافت تاریخی شهری میتوان معولات ناشی از فرسوده گی را مرتفع نمود و هویت تاریخی از دست رفته آن را بدان بازگرداند در این راستا با روش بصورت توصیفی_ تحلیلی و بصورت بررسی اسناد و متون تخصصی و با مطالعه از کتب و مجلات تخصصی و نیز طرحها ی پژوهشی مرتبط، به تشریح مفاهیم هویت در شهر پرداخته، مشکلات و موانع موجود در این خیابان را بررسی نموده و راهکارهایی را در قالب جداول استنتاجی و نمودار، جهت بازشناسی مفهوم هویت ارائه داده که موجب احیاء ارزش های از دست رفته و تعامل دوباره محیط با کاربران این خیابان می گردد.

Keywords:

هویت , هویت شهری , احیاءبافت فرسوده , خیابان لطفعلی خان زند شیراز