جایگاه حفظ و مرمت بافت های فرسوده ی با ارزش در راستای هویت بخشی به محله ها نمونه موردی: تحلیل بناهای قدیمی در محله فرحزاد تهران

ایران نیز همانند سایر کشورهای در حال توسعه، در راستای سیاستهای توسعه از ابتدای قرن معاصر، دچارتغییرات وسیعی در سیمای فیزیکی و بافت کالبدی شهرها بوده است ،تحولاتی که باعث تخریب و تغییرات اساسی در بافت های قدیمی بوده است، و باعث دگرگونی در بناهایی شده که جزئی از هویت و تاریخچه ی این مرز و بوم به حساب می آیند.ایران کشوری با پیشینه اصیل و تاریخی است که این تاریخ کهن و بناهای آن باعث ایجاد هویتی اصیل و دیرینه در این مرز و بوم شده است. محله ها، هسته های اولیه شکلگیری شهرها هستند. بسیاری از بناهای با ارزش امروزی که دچار تخریب یا بی توجهی واقع شدهاند در این محلات قرار گرفته اند.اگر امروزه تلاش شود، این ابینه با ارزش مرمت و احیا شوند محله هایی با هویت و به دنبال آن شهری با هویت به وجود خواهدآمد. معماری ایران دارای وجوه مختلف ایرانی - اسلامی است بهگونه ای که اگر به درستی از گذشتهی اصیل آن حفاظت شود، شهرهای باهویت و در نتیجه کشوری ایده آل خواهیم داشت. در مقاله مذکور سعی بر آن است تا با بهره گیری از روش تحلیلی - کتابخانه ایی به بررسی اهمیت مرمت و احیای بناهای تاریخی پرداخته شود

Keywords:

مرمت , بافت فرسوده , هویت بخشی , محله , فرحزاد