تدوین راهبردهای مدیریتی-عملکردی تعیین،تثبیت و تغییر کاربری،در جهت احیا وباززنده سازی بافت های تاریخی با رویکرد جذب مشارکت مردمی و تشریک مساعی

بافتهای تاریخی شهرها در برگیرنده ثروتهایی هستند که ما را در دستیابی به اصالت و فرهنگ خود رهنمون ساخته و درجهت استفاده مثبت و هوشمندانه از این گنجینه ارزشمند یاری می رساند، لیکن به جهت بروز مشکلاتی نظیر فرسودگی و ضعف مدیریتی دچار چالشهایی مانندناکارآمدی و فقدان برنامه توسعه و نظارت فنی شده و ارزش و اعتبار خود را از دست داده و تنها بنایی متروک از آنها بجای مانده است و علی رغم ظرفیتهای بالای فرهنگی، اقتصادی و گردشگری،مدیریت شهری در اجرای طرحها و پروژه های شهری مربوط به حفظ و احیای این بافتها دست به گریبان معضلات پیچیده شده است.بی شک اعطای کاربری هوشمندانه و منطبق با هویت و ساختار یک بنای تاریخی همچون دمیدن روح است به کالبدی بی جان که این مهم باید همسو با زدودن زخمهایی باشد که گذشت زمان و حوادث گوناگون بر پیکره بنا وارد ساخته اند.از این رو در این تحقیق سعی شده است با بهره گیری از روش تحلیلی-توصیفی به بررسی ابعاد مختلف مدیریتی، کالبدی، فرهنگی آن پرداخته تا با استفاده از یافته های آن،راهبردها و سیاستهای مدیریتی- عملکردی را در اعطای کاربریهای متناسب با ارزشهای تاریخی،فرهنگی،معماری،منظری ،خاطره ای و ... در بافت،همگام با شناخت نیازهای موجود و تشریک مساعی در نگاه کلی و ایجاد پیوند با برنامه های حفظ و احیاء بافت ها و ابنیه ی تاریخی در نگاه جزئی تر در جهت تثبیت کاربری های تخصیص یافته بمنظور رفع و پاسخگویی به کاستیهای موجود با استفاده از مشارکت مردمی، برآید تا بتواند با رویکردهای برشمرده و بهره مندی از اصول مدیریتی یکپارچه به توزیع عادلانه و اصولی امکانات و خدمات رفاهی در جهت نیل به باززنده سازی و حفظ ثروتهای فرهنگی بافت های تاریخی بپردازد

Keywords:

کالبد , بافت تاریخی , ارزش , کاربری , احیا , مدیریت یکپارچه