بازشناسی وتحلیل عناصر شکل دهنده معماری مسکونی مناطق کردنشین ایران

فضاهای زیستی در هر منطقه، تحت تأثیر بنیان های ارزشی و خاستگاههای فرهنگی، محیطی، اجتماعی، تاریخی آن منطقه شکل گرفته است.بیتردید اولین خاطرات و تجارب انسان در خانه بوجودمیآید که نقش موثری در جهان بینی انسان و جوامع انسانی دارد. عدم توجه به انسان، ارزشها، شیوه زندگی، خواستهها و تجارب او در طراحی مسکن امروز و روی آوردن به معماری وارداتی، کمرنگ شدن کیفیت سکونت، حیات، سرزندگی، تحرک، حس تعلق وهویت را به همراه داشته است. این پژوهش به شناسایی و تحلیل عناصر شکل دهنده مسکن سنتی مناطق کردنشین ایران می پردازد . این نحوه سکونت مانند سایر مناطق ایران، همساز با شرایط ارزشی،محیطی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی شکلگرفته است. پژوهش حاضر،با رویکرد معنا گرا و نگرش فرهنگی اجتماعی ،در طلب شناخت ویژگیها و اصول شکلگیری وگونه شناسی فضایی در خانه - های مناطق کردنشین ایران واستخراج عناصر کارآمد آن می باشد تا علاوه بر دریافت صحیح مفاهیم و اصول سازمانیافتن سکونت محدوده مورد مطالعه، بتواند بخشی از ویژگیهای این عناصر و دلایل وجودی آنها را بازشناسی کند. روش انجام تحقیق در این پژوهش ترکیبی از روش توصیفی تحلیلی و روش تفسیری تاریخی است که با مطالعه منابع اسنادی، حضور در بافت مناطق و صحبت با ساکنان بافت صورت گرفته است. - - نتایج حاصل از این پژوهش، مشخصات کالبدی، اجتماعی و معنایی گونههای فضایی مختلف خانههای مناطق کردنشین را در قالب جداول، تصاویر و نقشهها نشان می دهد تا در نهایت بر مبنای نتایج بدست آمده بتوان زمینه را برای ارائه راهکارهای طراحی مسکن امروز متناسب با نیازهای جدید و بر اساس ارزشهای انسانی فراهم کرد.

Keywords:

مسکن , ارزشهای انسانی , گونه فضایی , هویت , معنا