مرضیه محسنی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظردانشگاه تربیت مدرس
مهدی حقیقت بین - استادیار دانشکده هنرومعماری دانشگاه تربیت مدرس تهران
محمدجواد مهدوی نژاد - استادیار دانشکده هنرومعماری دانشگاه تربیت مدرس تهران

مراکز تاریخی شهرها میراث ارزشمند معماری و کالبدی بجای مانده ازگذشتگان ماست این بافت ها درتعریف هویت شهر ایجادارتباط تاریخی بین مردم و همچنین با احیا وایجادشرایط مناسب میتواند درجذب عملگردها و گروه های اجتماعی خاص ودرسایر موارد فرهنگی و اجتماعی و حتی اقتصادی شهر هم ایفای نقش نمایند یکی ازدلایل جدایی شهروندان ازاین مکانها عدم حس تعلق به آنهاست و این مسئله به افت کیفیت فضایی و کلابدی بافتهای تاریخی باز میگردد لذا بسیاری ازاین بافت ها جایگاه خود را درخاطره ج معی شهروندان ازدست داده اند و همین مسئله سبب تضعیف اجتماع پذیری و گردشگری دراین مکان ها شده است ازاین رواحیا و باززنده سازی این بافت ها ازجمله ضرورت هایی است که میتواند حیات و هویت تاریخی شهر را همگان با توسعه شهر پیش ببرد دراین میان نقش محورهای تاریخی فرهنگی به سبب وجودعناصرنشانه ای و تاریخی و همچنین امان ایجادخاطره های جمعی و ارزشهای فرهنگی دراجیا هویت و تقویت سرزندگی و پایداری اجتماعی شهر بسیارپررنگ است دراین مقاله پس ازبررسی عوامل موثردرباززنده سازی این محورها عامل اجتماعی فرهنگی را به عنوان مهمترین عامل موثر مورد بررسی قرارداده و سپس معیارها و زیرمعیارهای آن را با استفاده ازتحلیل اماری پرسشنامه الویت بندی می کنیم نتایج حاصل بیانگر این است که کیفیت کالبدی مهمترین عامل ایجادپایداری اجتماعی - فرهنگی درمحورهای تاریخی - فرهنگی می باشد

گردشگری فرهنگی ، محورهای تاریخی - فرهنگی ، پایداری اجتماعی - فرهنگی