سیده مینا مرتضوی امیری - دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل

کاربری های آموزشی در کلان شهرها با توجه به گروه های بهره بردار و وسعت آنها و همچنین پراکندگی شان در سطح محلات و شهرها از جمله کاربری های بوده که نیاز به توجه بیشتری به نقش و جایگاه فضاهای سبز در آنها داشته است، در حال حاضر عمده فضاهای آموزشی در کلان شهرها بصورت کاملا محصور با مجموعه ای از ساتتمانها و تاسیاات با حدال فضاهای سبز و جدای از فضاهای شهری به فعالیت تود ادامه می دهند و بهره برداران این فضاها تود را در یک فضای تشک و بی روح محبوس می بینند. این امر با توجه به ارزش بالای زمین در این شهرها و کوچک شدنسطح فضاهای آموزشی در مدارس و حتی دانشگاهای تازه تاسیس به توبی مشهود است. در این پژوهش به بررسی نقش و تاثیر فضاهای سبز از دو رویکرد اکولوژیکی در فضاهای سبز و منظر شهری و تاثیر اجتماعی و روانشناسی بر گروه های بهره بردار با بررسی سرانه فضای سبز در کاربری های آموزشی و چگونگی نحوه اتصال این فضاها به منظری شهری پرداتته تواهد شد. روشتحقیق مقاله پیش رو از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسنادی بهمراه بررسی میدانی از چند فضای آموزشی می باشد. که در نهایت به یک الگوی چگونگی ایجاد فضاهای سبز در فضاهای آموزشی و چگونگی ایجاد اتصال مناسب تر این فضاها به فضاهای سبز شهری و تبدی این کاربری از یک فضای سرد و بی روح به یک فضای مفرح شهری

اثرات اکولوژیکی و اجتماعی ، فضاهای سبز ، کاربری آموزشی