از هویت رنگ تا رنگ بی هویت

انسان قسمت اعظم شناخت خود از نظام هستی را به واسطه ی دو عنصر فرم و رنگ به دست می آورد.هر رنگ با یکی از حالات درونی انسان و روح مرتبط است و تمثیل خاص خود را داراست، لذا انسان در مواجهه با رنگ های متفاوت عکس العملهای متفاوتی از خود نشان می دهد.این تاثیر پذیری، رنگ را به یک عنصر قدرتمند در خلق فضا تبدیل میکند. معماران مسلمان ایرانی، در گذشته به درک عمیقی از مفاهیم زیبایی شناختی رنگ دست پیدا کرده بودند و به واسطه این درک صحیح تعادل و توازن را در آثار خود برقرار میکردند.به گونه ای که هر رنگ دارای هویت خاص خود بود و در عین حال با سایر رنگ ها ارتباط موفقی برقرار میکرد.پژوهش حاضر در صدد پاسخ گویی به این پرسش است که آیا میتوان بی هویتی رنگی را به عنوان یکی از عوامل وجود آشفتگی و اضطراب در بناهای معاصر_و در مقیاس بزرگترشهرها_برشمرد؟ در روند پژوهش، معماری و شهرسازی ایران در دوره های مختلف اسلامی_از آغاز تا دنیای معاصر_و مفاهیم اسلامی _عرفانی رنگ مورد مطالعه قرار گرفت.بررسی ها بیانگر این مطلب است که استفاده آگاهانه و قدرتمند از رنگ ترتیبی می آفریند که در نبودش آشفتگی در ذهن بیننده حاکم میشود. که مصداق بارز این آشفتگی را در معماری و شهرسازی معاصر ایران شاهدیم، لذا مطالعه تمام ابعاد رنگ به عنوان یک عنصر تاثیر گذار و هویت بخشی معنوی به رنگ ها ی مورد استفاده می تواند گامی موثر در جهت احیای معماری و شهرسازی معاصر باشد

Keywords:

رنگ , معماری و شهرسازی , مفاهیم عرفانی رنگ