حسین رضانژاد - کارشناس ارشد تاریخ ایران اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد
مصطفی لعل شاطری - دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ، دانشگاه فردوسی مشهد،

بی تردید معماری اسلامی در ایران، یکی از پدیده های بزرگ هنری این سرزمین است و جلوه ها و نقشینه های آن از چنان جاذبه و افسونی برخوردار است که هرگز نمی توان سهم عظیمش را در تاریخ اسلامی این اقلیم نادیده گرفت. در این میان، شکل خانه متأثر از عوامل متعددی است که تمامی آنها از نظر میزان اهمیت و تأثیرگذاری در یک سطح قرار ندارند. یکی از مهمترین آنها، ویژگی های فرهنگی می باشد که توجیه کننده اشکال مختلف سکونتگاه ها در نواحی با شرایط اقلیمی، اقتصادی و تکنولوژیکی مشابه است. با این فرض در نوشتار حاضر سعی شده تا اثرات اسلام و آموزه های اسلامی در شکل دهی به فرم کالبدی و سازمان فضایی خانه و شناخت عناصر محتوایی فرهنگ در این ارتباط، تشریح شود. در این راستا و با پذیرش اسلام از سوی مردم ایران، سبک ساخت و منحصرا کارکرد خانه های آنان نیز تغییر یافت؛ به نحوی که احداث خانه ها تحت تأثیر الگوهای رفتاری شریعت و شرایط اقلیمی قرار گرفته و خانه به عنوان مرکز انس و حرم خانواده، تسهیل کننده عبادت، نظام صلح و آرامش و غیره مطرح می گردد. پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و ابزار مطالعات کتابخانه ای و با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی بر آن است تا تحلیل و تفسیری از تأثیر آموزه های اسلامی بر کارکرد خانه در ایران ارائه دهد

آموزه های اسلامی، معماری ، خانه ، فرهنگ ، ایران