سعید رضوانی کاخکی - دانشجویی دکتری برنامه ریزی شهری واحد بین الملل دانشگاه فردوسی واستاد مدعو موسسه آموزش عالی خاوران

ترابرش، جهت جنبش نوین شهرسازی ضروری است ؛زیرا یک چارچوب منطقه ای برای برنامه ریزی که شامل طیف کاملتری از محیط های روستائی،حومه شهری و شهری باشند را فراهم می آورد. از آنجا که روشهای معمول برنامهریزی و طراحی شهری در کشور ما بر اساس منطقه بندیهای متعارف مبتنی بر کاربری میباشد ، لذا در مقاله اخیر با روش تحقیق توصیفی کاربردی ،اهداف و رویکردهای جدید ترابرشی را از طریق رجوع به مقالات و متون اصلی وطرح های تفصیلی مصوب ،مورد بررسی قرار می دهیم. مقررات هوشمند، ضوابطی است که بیشترمبتنی بر فرم و شکل شهرها می باشند . این نظام توسعه، از کلان ترین مباحث مانند شکل شهرها، تا خردترین شامل شکل ساختمانها را در بر می گیرد. مقررات رشد هوشمند بیشتر بر گذار ترابرش روستائی به شهری اشعار دارد. ترابرش مجموعه ای از مناطقی را تعریف میکند که انتقال از منازل پراکنده روستائی به هسته متراکم شهری را شامل میشوند.در آغاز مقاله نحوه پیدایش و تاریخچه و تعاریف اصلی این نظریه را از طریق رجوع به کتب و مقالات پدیدآورنگان اصلی آن مورد مطالعه قرار می دهیم. سپس به تحلیل نقاط قوت و نقاط ضعف این نظریه که در نشریات علمی پژوهشی مورد بحث وتبادل نظرقرارگرفته اند میپردازیم. در انتها متدهای عملی و دستورالعملهای تفصیلی مقررات هوشمند را که توسط شرکتهای مشاور برای شهرها و کلانشهرهای مختلف تدوین و منتشر شده و سپس در بسیاری از شهرهای اروپائی و امریکائی پیاده گردیده اند بطور خلاصه ذکر کرده وبا جزئیات آن آشنا می شویم

رشد هوشمند، مناطق ترابرشی،مناطق باز، مناطق رشد