شروین تیموریان - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

در مدیریت گردشگری دریایی، همواره باید بحث توسعه پایدار آن از طریق حفظ محیطزیست و ارزشهای بومی فراهم آید. قابلیتهای دریا دربخش گردشگری یکی از فرصتهای اساسی برای تحول اقتصادی مناطق و شهرها است و سرمایهگذاری در سواحل با هدف ایجاد انگیزه و جذابیت برای اقامت مسافران و گردشگران میتواند سهم قابلتوجهی در ایجاد اشتغال داشته باشد. همچنین دستیابی به توسعه پایدار گردشگری دریایی نیازمند ایجاد امکانات، تسهیلات و انجام تبلیغات برای شناساندن چگونگی استفاده صحیح و بهینه از دریا و مدیریت و کنترل صحیح محیطزیست و ارزشهای محیط طبیعی با بهکارگیری رویکردهای نوین گردشگری نظیر رویکرد اکوسیستمی که به ارزیابی اکولوژیک و زیستمحیطی مناطق حساس و آسیبپذیر دریایی میپردازد امکانپذیر است. هدف اصلی مطالعه پیش رو بررسی چگونگی تأثیر رویکرد اکوسیستمی در مدیریت گردشگری در نواحی دریایی با بررسی توصیفی تحلیلی و – مبتنی بر دادهها و منابع کتابخانهای و همچنین با استفاده از مدل تحلیل مدیریتی چهار سویه SWOT میباشد. در روش تحلیل SWOT ، چهار موضوع نقاط ضعف و نقاط قوت، تهدیدها و فرصتها بر اساس ویژگیهای زیستمحیطی و شرایط اکولوژیک مناطق دریایی، مورد بررسی قرار گرفته است. سپس راهکارهای پیشنهادی برای کاهش نقاط ضعف و تهدیدات و افزایش و تقویت نقاط قوت و فرصتها در شیوههای مدیریتی این نوع گردشگری ارائه شده است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که بهکارگیری الگوها، اصول و معیارهای رویکرد اکوسیستمی در تدوین چشم انداز و برنامهریزی مدیریتی عملیاتی در عرصه گردشگری دریایی میتواند در تحقق اهداف این نوع گردشگری مؤثر واقع گردد و راهبردهای مدیریتی - گردشگری دریایی را در جهت حفظ محیط و میراثهای طبیعی در مناطق دریایی دارای پتانسیلهای گردشگری ارتقا بخشد

مدیریت گردشگری ، توسعه پایدار ، گردشگری دریایی ، رویکرد اکوسیستمی