زینب مرادی - دانشکده فیزیک دانشگاه شاهرود
مصطفی عنابستانی - دانشکده فیزیک دانشگاه شاهرود

ولگشت های کوانتومی یکی از مهم ترین زمینه های تحقیقاتی در مبحث محاسبات و اطلاعات کوانتومی است. الگوریتم های کوانتومی مبتنی بر ولگشت های کوانتومی به صورت تصاعدی از همتاهای کلاسیکی خود سریع تر هستند. دلیل اصلی این افزایش سرعت تصاعدی بودن سرعت پخش ولگشت کوانتومی است که متناسب با t است که در مقایسه با سرعت پخش کلاسیکی که به صورت t است به صورت توانی بیش تر است. از آن جایی که وجود نوفه باعث حذف ویژگی های کوانتومی شده و سرعت متناسب با t را تبدیل به t م یکند. بررسی وجود نوفه از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. ضریب پخش D پارامتری است که سرعت پخش شدگی ولگشت را مشخص می کند. این کمیت در ولگشت های کلاسیکی ½ میباشد، در حالیکه در ولگشت های کوانتومی در حضور نوفه بسیار بزرگتر می باشد. از آن جایی که وجود نوفه(هرچند ضعیف) در فضای سکه باعث حذف ویژگی های کوانتومی می شود[ ۱]، انتظار داریم D با گذشت زمان به ½ میل کند. در این مقاله به بررسی اثر نوفه به سه صورت اندازه گیری فضای سکه و کانال نوفه ی بیت-برگردان وکانال نوفه ی میرایی فاز بروی ضریب پخش خواهیم پرداخت. وبا مقایسه با مقدار کلاسیکی مشخص می کنیم در چه نرخی از نوفه سیستم سرعتی بیشتر از کلاسیکی دارد

الگوریتم کوانتومی ، ولگشت کوانتومی ، نوفه ، واریانس ، ضریب پخش