دولت شایسته و جهانی شدن در ایران 1404

مفهوم تعامل با جهان براساس اصول عزت، حکمت و مصلحت در رویکرد مدیریت جامعه در ابعاد درونی و بیرونی یکی از اساسی ترین مسائل پیش روی هر جامعه، نظام و حکومتی است. زیرا بدون هماهنگی در داخل و تنظیم روابط در امور بین الملل، جوامع کمتر می توانند به اهداف بلندمدت مورد نظر دست یابند. اتخاذ راهبرد مناسب در کشورها رابطه پیوسته ای با شرایط محیط ملی و بین المللی آنان دارد.سال 1389 پنجمین سال اجرای سندچشم انداز بیست ساله نظام جمهوری اسلامی ایران است. تبیین نسبت اهداف نظام در این سند با تغییر و تحولات فزآینده جهانی در ابعاد گوناگون سیاسی، اقتصادی و فرهنگی از مهمترین و ضروری ترین فعالیت های نظری است که می تواند هزینه های کشور را در رسیدن به اهداف این سند، کاهش دهد.برای ایران دارای تعامل موثر و سازنده در روابط بین الملل بعنوان هدف ششم سند چشم انداز بیست ساله تبیین اهداف بین المللی براساس شرایطی که جامعه ایرانی از نظر انسجام داخلی و حوزه نفوذ خارجی دارد، ضرور ی می نماید.ویژگی رویکرد تعامل آن است که نه منفعل و نه فعال تهاجمی باشد، بلکه به صورت همکاری و تفاهم دو سویه سازنده، و تعامل مشتر ک برای منافع مشترک دارد و در مقابل زیاده خواهی و دارد. اما در شرایط تعامل و توازن با روش Proactive زورگویی رویکرد پیشگیرانه ای به صورت بازی برد - برد برای حداکثرسازی منافع طرفین تلاش می نماید.اگر جهانی شدن را یکی از راهبردهای توسعه ملی بدانیم، در این مقاله سعی شده به مثابه یک پروسه بر مبنای مولف ههای سندچشم انداز تحت درایت و مدیریت دولت تراز چشم انداز 1404 مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد