حامد صفاری - دانشیار بخش مهندسی عمران دانشگاه شهید باهنر کرمان
رضا رهگذر - استادیار بخش مهندسی عمران دانشگاه شهید باهنر کرمان
یوسف شیری - کارشناسی ارشد سازه دانشگاه شهید باهنر کرمان

از اهداف مهم در انتخاب فرم سازه ای ساختمانهای بلند، ایجاد سختی مناسبی در مقابل بارهای جانب می باشد. بدیهی است هدف فوق باید تا حد امکان بهمصورت رازان و اقتصادی برآورده شود. یکی از فرم های سازه ای مناسب، سیستم قاب – دیوار می باشد. هنگامی ککه یک سازه قاب – دیوار تحت اثر بار جانبی قرار گیرد، شکل متفاوت تغییر مکان آزاد قابها و دیوارها، موجب اندرکنش افقی بین آنها، از طریق تاوه های کف می شود، لذا توزیع بار در ارتفاع هر یک از سیستم های قاب و دیوار به طور مجزا، می تواند بسیار متفاوت از توزیع بار مجموعه سیستم باشد. اندرکنش افقی بین قاب و دیوار باعث افزایش سختی جانبی سازه و تقلیل لنگر دیوارها می گردد. از سوی دیگر از انجا که عملکرد دیوار برشی همانند یک تیر کنسول خمشی و عملکرد قاب همانند یک تیر کنسول برشی می باشد و تغییر شکل های انتهای آزاد تیر کنسول خمشی (دیوار) با افزایش ارتفاع بسیار زیاد می شود، بنابراین ثابت بودن سختی خمشی دیوار می تواند باعث افزایش تغییر مکانها در تراز بالای سازه گردد. در این مقاله با در نظ رگرفتن سختی خمشی دیوار بهصورت تابعی از ارتفاع دیورا، معادله دیفرانسیل حاکم بر تغییر مکان سازه تحت بار گسترده یکنواخت خارجی تشکیل و سپس روشی جهت کمینه کردن بیشترین تغییر مکان در بالاترین تراز سازه معرفی شده است.

قاب دیوار ، اندر کنش ، سختی خمشی ، حساب تغییرات، تغییر مکان