رضا مهرابیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش سازه، دانشگاه آزاد اسلامی و
حامد صفاری - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه شهید باهنر کرمان

یکی از مناسب ترین روشهای تخمین رفتار لرزه ای ساختمانها استفاده از تحلیل غیر خطی تاریخچه زمانی می باشد . به این منظور می بایست رکوردهای زلزله در نظر گرفته شده به مقیاس در آیند . آیین نامه ها و دستورالعمل ها روشهای متفاوتی را جهت مقیاس سازی ارائه نموده اند . البته اکثر روشهای مقیاس سازی برای روشهای تحلیل دینامیکی خطی ارائه شده اند . در این تحقیق به بررسی روشهای مختلف مقیاس سازی رکوردهای زلزله پرداخته شده است . در ابتدا شتابنگاشتها باتوجه به پیشنهادات آیین نامه های زلزله ایران ) 2800) و UBC انتخاب شده اند . برای مقیاس یعنی 3 رکورد ثبت شده از زلزله های ایران برای فواصل دور و نزدیک گسل و برای چهار نوع خاک انتخاب گردیده است . سازی 24 رکورد زلزله اثرات حاصله از شتابنگاشت های مقیاس شده بر روی سه سازه با زمان تناوب متفاوت با انجام تحلیل دینامیکی غیرخطی بررسی شده است . در نهایت با مقایسه نتایج با یکدیگر و با طیف استاندارد ایران، کارایی هر روش با توجه به زمان تناوب سازه، فاصله از گسل و نوع خاک محل ساخت سازه مورد بحث قرار گرفته است .

مقیاس سازی، شتابنگاشتها، تحلیل غیرخطی تاریخچه زمانی