سمیرا بادرستان - دانش پژوه کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه امام صادق (ع)
مرضیه دهقان - استادیار دانشکده روانشناسی و دانشگاه آموزش و پرورش شهر تهران

با نظر به ابعاد آفرینش انسان، وی موجودی ناشناخته است و دیدگاههای انسانی هرگز نمی توانند خلیفه الله تربیت کنند؛ لذا تمسک به اسوه و الگویی الهی که به تمام ابعاد و زوایای وجودی انسان آگاهی کامل داشته باشد ضروری می نماید. اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام که تربیت یافته مکتب الهی و بی بدیل نبوی هستند از چنین جایگاهی بهره مندند. در میان بزرگان اهل بیت (ع)، امام حسین ع از موقعیت ویژه ای برخوردار است. پرورش وی در دامان نبی مکرم اسلام و فاطمه زهرا سلام الله علیها، به همراه الگوپذیری از امیرمؤمنان و ادامه جریان امامت و ولایت بعد از شهادت امام حسن مجتبی(ع) به چنان مسیری می انجامد که ایشان برای برقراری قسط وعدل در جامعه مسلمین، به ابتکاری شگفت دست زده و جهان بشریت را در برابر آن متأثر می سازد. این نوشتار درپی استخراج اصول ومبانی تربیت در سیره امام حسین ع است. روش گردآوری و تحلیل اطلاعات در این پژوهش، مطالعه تحلیلی اسنادی میباشد. بدین منظور، ابتدا برخی از منابع تربیتی و روایی مورد بررسی قرار گرفت سپس اصول و مبانی تربیت در سیره امام حسین ع استخراج گردید. مبانی مستنبط بدین قرارند: اختیار، هدفمندی و کمال جویی انسان، وجود سرشتی مشترک و فطرتی الهی، کاستی های انسان درتوانایی، بینش و نگرش، بندگی انسان در برابر خدا، کرامت نفس و حقیقت جویی. بنابراین توصیه می شود که متولیان امر تعلیم وتربیت به این مبانی و اصولی که ذیل هر یکبیان خواهد شد به طور جامع توجه نمایند.

مبانی، اصول، تربیت حسینی