بررسی عمق آبشستگی در محل تلاقی رودخانه های غیر همکف

در سالهای اخیر مطالعه بر روی تلاقی رودخانه ها مورد توجه بسیاری از مهندسان هیدرولیک، رسوب و حتی محیط زیست قرار گرفته است. عمده مطالعات معطوف به تلاقی های کم کف بوده است و فرض بر این بوده است که اختلاف بستر دو رودخانه تاثیری بر میزان عمق ابشستگی ندارد. این در حالی است که در اتصالات غیر هم کف با ورود جریان از شاخه فرعی به شاخه اصلی، جریان قوی از نزدیک کف به طرف بالاحرکت کرده و باعث میشود تا آشفتگی شدیدی در سطح آب و در پایین دست گوشه محل تلاقی بوجود آید. در صورتیکه خطوط جریان عمقی در اتصالات هم کف تقریبا موازی یکدیگرند و انحرافی به سطح آب در انها دیده نمی شود. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان تاثیر اختلاف رقوم کف دو کانال بر میزان ابشستگی بستر انجام شده است. در این تحقیق تاثیر عواملی چون نسبت دبی شاخص فرعی به دبی شاخصه اصلی (Qr) بر میزان آبشستگی در اختلاف بسترهای متفاوت (Dz) برای دانه بندی تقریبا یکنواخت با دبی d50= 1/95 mm و برای یک نسبت عرض کانال فرعی به کانال اصلی در بالادست تقاطع (Br=0/714) در یک اتصال 60 درجه مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین مقایسه نتایج این تحقیق با نتایج محققین دیگر که در شرایط بستر همکف انجام شده است. نشان می دهد که اختلاف بستر دو رودخانه برای نسبت دبی های کمتر از یک باعث کاهش ابعادچاله فرسایشی می گردد.

Keywords:

تلاقی رودخانه ها با بسترهای غیر هم کف , نسبت دبی , عمق چاله ی فرسایشی