بررسی جایگاه امام حسین (ع) در حوادث زندگانی پیامبران الهی با تکیه بر متون تاریخی

عزاداری برای امام حسین (ع) یکی از شعائر الهی است که در مکتب اسلام از افضل تقربات می باشد، که بندگان خدا می تواند از آن به خصوص در ایام عاشورا حسن استفاده را ببرند . خداوند متعال با انبیای و اولیای خود در مناسبت های مختلف موضوعاتی را بیان کرده و آنان را در جریان عظمت مخصوص پنج تن آل عبا و به ویژه امام حسین (ع) قرار داده است. پیامبران الهی نیز در مواقعی که با خدای خود ارتباط بر قرار می کردند، قطعاً متوسل می شدند به پنج تن آل عبا و هم چنین عزاداری برای اهل بیت یکی از سیره انبیاء و اولیای الهی بوده است . بنا به روایات صحیح السند رسیده از ائمه اطهار (ع) جریان کربلا بی شک برای تمام انبیاء و اولیاء مطرح شده بود و آنها وظیفه داشتند که در این جریان شریک شوند و گاهی خونشان با خون سید الشهداء آمیخته می شد و بدین گونه به همدردی با واقعه کربلا می پرداختند. از این رو پژوهش حاضر بر آن است تا با تکبه بر روش توصیفی_تحلیلی و بهره گیری از منابع تاریخی به بررسی جایگاه عظیم سیدالشهدا (ع) در طی زندگانی انبیاء الهی بپردازد و آن را مورد بررسی، مداقه و تحلیل قرار دهد.

Keywords:

امام حسین ( , ) , شهادت , پیامبران الهی , خداوند