سیدمهدی ابطحی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان
فرزانه خسروی زاده - کارشناس هسته حمل ونقل و ترافیک دانشگاه صنعتی اصفهان

ایجاد سکونت گاه های مناسب در کنار کلان شهرهای کشور ضرورتی اجتناب ناپذیر در جهت کاهش اثرات سوء حاشیه نشینی است . مکان یابی برای این سکونت گاه ها تحت عنوان شهرهای جدید در سال های گذشته صورت پذیرفته و متجاوز از بیست شهر جدید در کنار 8 کلان شهر کشور پیش بینی شده است . یکی از عوامل و شاید مهمترین عامل جمعیت پذیری محدود این شهرها علیرغم مطالعه گسترده اولیه در آنها، عدم دستیابی به سیستم حمل و نقل عمومی قابل اعتماد، کم هزینه و کارا است . در این پژوهش با بررسی فراگیر شاخص های اقتصادی، اجتماعی، زی ست محیطی به تحلیل استفاده از سیستم های ریلی در شهرهای جدید مجموعه شهری اصفهان پرداخته شده است . دوره ارزیابی طرح برای تعیینNPV سال در نظر گرفته شده و در تعیین مزایای اقتصادی و مالی و اجتماعی طرح، به 25 ، آن چنان که طرح های ملی متداول است ؛ ترتیب از IRR و FIRR به عنوان شاخص های قابل قبول تعیین منافع اقتصادی و مالی طرح استفاده گردیده است . تحلیل اقتصادی طرح شامل صرفه جوی در سوخت، تفاوت هزینه اسکان در کلان شهرها و شهرهای اقماری، هزینه های استفاده از وسایل نقلیه جاده ای (voc ) ، صرفه جویی در زمان سفر افراد و ارزش افزوده زمین های تحت مالکیت دولت در شهرهای جدید می باشد

سیستم ریلی، شهرهای جدید، IRR