عباسعلی صالحی - دکترای فقه وحقوق اسلامی ومدرس دانشگاه
فاطمه پودینه - دانشجوی ارشد فقه و حقوق اسلامی اصول دین قم

در این مقاله سعی بر آن شده است که موضوع سخن عدالت و اخلاق محوری در پرتو نهضت حسینی (ع) را مورد بررسی قرار داد. عدالت تفسیر شد و معنای عدالت با عقل هماهنگ بود زیرا امیرمؤمنان علی بن ابی طالب (ع) عدل را به قرار دادن هر چیزی در جایگاه خود معنا کرد حق هر کسی را دادن، عدالت است عقل را هم به همین معنا تفسیر کرد، عاقل کسی است که هر کاری را در جای خود بکند. اگر وضع هر چیزی در جای خود در موضع و وضع مناسب خود قرار دادن عدل است و عقل، پس عدالت با عقل هماهنگ است، جامعه وقتی عادل است که عاقل باشد وقتی عاقل است که عادل باشد. آنچه در این نوبت مطرح است این است که ذات اقدس الهی انسان را عادل خلق کرد فرمود: عدل در آفرینش انسان ملحوظ شده است فسواک فعدلک سوره انفطار، آیه 7 . یعنی همه مجاری ادراکی و تحریکی او معادل هم، متعادل هم در جای خاص خود قرار گرفته اند و هماهنگ با همدیگرند. مطالعه حیات بشر در طول تاریخ نشان میدهد که همواره عرصه اقتصادی و فرهنگی زندگی انسانها توسط گروهی افراد با نام حکومت اداره و هدایت میشد و در واقع حکومت با حفظ امنیت سیاسی و اجتماعی سرزمین تحت تسلط خود امور و مسائل زندگی انسان را انتظام میبخشید. در رأس حکومت وجود رهبری شایسته و عالم در جهت این انتظام بخشی ضروری است. در واقع لازمه یک اجتماع پیشرفته انسانی وجود قوانین و مقررات منطقی، اجرای این قوانین و کنترل و نظارت بر اجرای آن میباشد که این امر محقق نمیشود مگر در سایه حکومتی مقتدر و تحت نظر رهبری شایسته. در این نوشتار دیدگاه علمای فقه را درباره حکومت بر مبنای عدالت و اخلاق مداری را مورد بررسی قرار میدهیم

امام حسین(ع)، حکومت، عدالت، آزادگی، ماندگاری، اخلاق مداری، جاودانگی،راهکارها