بررسی امکان افزایش ابعاد بازشو با توجه به رفتار لرزه ای سازه بنایی جداسازی شده با لایه ی لغزشی در مقایسه با سازه با پایه ی ثابت تحت زلزله ناغان

ساختمانهای بنایی سهم زیادی دربافت شهرهای کوچک و بزرگ دارند برای مثاله درشهرستان بم بیش از90 درصد ساختمان ها دارای سازه های خشتی و بنایی هستند که حدود 40درصد این مقدار دارای سازه ی بنایی میباشند که باتوجه به گزارشات موجود تمام ساختمانهای بنایی درزلزله بم از20الی 100درصد خسارت دیده اند تحقیقات نشان میدهد که بخش عمده ای ازاسیب های وارده به ساختمانهای بنایی ناشی ازعدم رعایت مفاد ایین نامه ی 2800 ازقبیل میزان سطح بازشو به سطح دیوار طول بازشو به طول دیوار محدودیت فضای حاصل طول دیوار به سطح بنا و... می باشد دراین مقاله یک سازه بایی را تحت زلزله ی بزرگ ناغان قراردادیم سازه را درنرم افزار اباکوس بصورت ماکرو مدلسازی کرده و درابتدا به صورت متصل و سپس ازیک لایه ی لغزشی ماسه درپی به منظور جداسازی روسازه ازپی استفاده و آنها را موردانالیز قراردادیم پس ازاین به بررسی تاثیر سیستم پیشنهادی دررفتارلرزه ای و ایجادخرابی درگوشه های بازشو ها پرداختیم بامشاهده پاسخ های سیستم دردوحالت به این نکته پی بردیم که با استفاده ازسیستم جداساز پیشنهادی ضمن کاهش قابل ملاحظه خرابی ها میتوان ابعادبازشو ها را بیشتر ازحالت استاندارد درنظر گرفت

Keywords:

دینامیکی غیرخطی , سازه ی بنایی , جداسازی ازپی , لایه ی لغزشی , بازشو , خرابی