فریدون امینی - دانشیار دانشگاه علم وصنعت تهران
فربد دانش - دانشجوی دکتری مهندسی سازه دانشگاه علم وصنعت تهران

امروزه یکی از روشهای مؤثر کاهش تاثیر نیروی جانبی و بالا بردن عملکرد سازهها در مواجهه با نیروی زلزله استفاده از سازههای هوشمند میباشد . در این راستا تحقیقات بسیاری صورت گرفته است، از این جمله میتوان به روشهای کنترل فعال و نیمه فعال سازه اشاره نمود . بدین منظور الگوریتمهای گوناگونی برای ایجاد و در نظر گرفتن تمهیدات مؤثر برای شکلدهی سازههای هوشمند طراحی و تدوین گردیده است که اصول اولیه تمامی روشها بر پایه مدلسازی سازه مطابق شرایط واقعی میباشد . از مهمترین منابع تولید خطا که ممکن است موجب بروز اشکال و اختلال در نتایج حاصل از الگوریتمهای کنترل گردد، میتوان به خطای مدلسازی اشاره نمود . از جمله منابع تولید خطای مدلسازی در روشهای کنترل سازه عبارتند از خطای پارامتری، خطای غیر خطی و خطای ساده سازی . تا کنون روشهایی برای کاهش اثر خطاهای مدلسازی که ناشی از ساده سازی مدل سازه میباشد، صورت پذیرفته است . در این مقاله سعی میشود خطای مدلسازیشان از کاهش درجات آزادی و ترکیب آن با روش کنترل نرم بینهایت ) ∞ ) H ، تا حد امکان اثر این خطا در الگوریتم کنترل کاهش یابد .

کنترل سازه،نرم بینهایت H∞ ، خطای مدلسازی، کاهش درجات آزادی