توحید مقتدر - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری
مهران دوانلو - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری
سیروس غلامپور - دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر
عطاالله ابراهیم زاده - دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

پروژه خط هفت متروی تهران یکی ازطولانی ترین و عمیق ترین خططو شبکه متروی شهرتهران است دراین پروژه به علت گذر ازتمامی ابرفت های چهارگانه شهرتهران و مواجهه با شرایط ژئوتکنیکی مختلف درطول مسیر وجود عمق سرباره قابل توجه و همچنین قرارگیری بخش عمده ای ازآن درزیرسطح اب زیرزمینی اجرا به روش مکانیزه و بااستفاده ازTBMنوع متعادل کننده فشارزمین یا EPB پیشنهاد گردیده است باعنایت به ویژگی های مطرح شده این پروژه یکی ازپروژه های عمرانی خاص کشور به شمار رفته و لذا ارزیابی و انالیز ریسکهای موجود درمراحل شناسایی تا اجرا به روش کمی و مبتنی براصول ریاضی امری لازم و ضروری به شمار میرود ازاین رو درمقاله حاضر و درگام نخست عوامل و عناصرایجادکننده ریسک با ارزیابی احتمال رخداد و شدت تاثیر هرکدام گرداوری و مورد بررسی قرارگرفته و پس ازاینکه اقدامات لازم برای کاهش آن بادیدگاه تخصصی درحوزه مطالعات ژئوتکنیک و حفاری مکانیزه ارایه گردید درگام دیگر با ارایه یک مدل ریاضی مبتنی برروش درخت تصمیم ریسک کلی پروژه دردوحالت بهره برداری و ریسک اقتصادی قبل و بعدازاقدامات کاهنده ریسک درخصوص ریسکهایی که تاثیرگذار برروی هم می باشند موردانالیز قرارگرفته است طبق مدل ارایه شده ریسک کلی خط 7 متروی تهران ازدیدگاه بهره برداری پروژه پس ازانجام اقدامات کاهنده ریسک ازعدد 55.45 درصد به عدد 29.37 درصد و ازدیدگاه اقتصادی ازعدد 69.31 درصد به عدد 49.08 درصد کاهش یافته است

ارزیابی ریسک ، ریسک اجرائی ، حفاری مکانیزه با TBM-EPB، پارامترهای ژئوتکنیکی ، مدل ریاضی