آرمان مسلمی - کارشناس ارشد مهندسی و مدیریت ساخت دانشگاه صنعتی امیرکبیر
اقبال شاکری - استادیار دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر

در دنیای امروز بدلیل رقابت های زیاد، تولیدکنندگان به دنبال این می باشند که پروژه خود را هرچه سریعتر به بهره برداری برسانند تا بتوانندمحصول پروژه را سریعتر از دیگر رقیبان به بازار عرضه کنند. بطور معمول کارفرمایان و مالکان پروژه به دنبال کوتاهترین زمان و کمترین هزینه می باشند. با افزایش مدت اجرای پروژه های عمرانی، سرمایه و ماشینالات و تجهیزات در پروژه بلوکه شده، در نتیجه بهره وری سرمایه گذاری کاهش مییابد. به همین دلیل کاهش زمان پروژه ها مورد توجه قرار می گیرد. در این مقاله پس از معرفی اجمالی تکنیک های کاهش زمان با استفاده از نتایج پرسش نامه به مقایسه تکنیک های کاهش زمان و همچنین میزان استفاده از تکنیک ها در واقعیت پرداخته می شود. برای تبدیل نتایج کیفی به کمی از طیف 5 نقطه ای استفاده گردیده است. بوسیله روش AHP وزن معیار ها مشخص گردیده و با استفاده از روشTOPSISمقایسه بین تکنیک های کاهش زمان با توجه به معیارها صورت پذیرفته است

کاهش زمان، افزایش منابع، مهندسی همزمان، مهندسی ارزشAHP-TOPSIS