مهدی زنگنه - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه حکیم سبزواری

امروزه شاخص های اجتماعی_ اقتصادی و زیست_ محیطی توسعه هم در جهان توسعه یافته و هم در ممالک در حال توسعه، ازیک سو، وسیله ای برای سنجش درجه توسعه یافتگی و از سوی دیگر، معیاری جهت سنجش میزان موفقیت و ناکامی برنامه های توسعه به شمار میروند مقاله حاضر از نوع توصیفی _ تحلیلی بوده و در پی آن است که با تدوین برخی شاخصهای مسکن در راستای توسعه پایدار در ابعاد مختلف و متناسب با شرایط ایران بپردازد. عمده کار این پژوهش به روش اسنادی و کتابخانه ای انجام گرفته است. شاخص سازی از طریق مطالعه تحقیقات مختلف داخلی و خارجی و همچنین گزارشات و تحقیقات سازمان اسکان بشر و کنفرانسهای بین المللی توسعه پایدار انتخاب شدند و شاخص سازی انجام گرفت و در نهایت شاخصها در قالب 5 بعد اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی، کالبدی و دسترسی تقسیم بندی شده و مبنای عمل هر کدام هم مشخص گردید

شاخص، محیط مسکونی، توسعه پایدار، مسکن شهری