زنده سازی مفاهیم الگوهای معماری اسلامی در معماری معاصر مسکن جهت افزایش کیفیت زندگی

در معماری معاصر با تغییرات روش زندگی ،افزایش جمعیت و رشد شهرنشینی الگوی معماری مسکن تغییر کرده است و بشر به آپارتمان نشینی روی آورده است ،این موضوع سبب گردیده که شاهد ساخت و سازهای انبوه در گوشه و کنار شهرها باشیم . مطالعات صورت گرفته حاکی از آن است که امروزه در ساخت مسکن به بعد فیزیکی بیشتر از بعد معنوی آن توجه میشود و برای رفع نیازهای روحی و روانی کاربران اهمیت کمتری قائل شده اند.این در حالیست که معماران گذشته همواره در ساخت فضای مسکونی، توجه به انسان و رفع نیازهای او را مد نظر قرارداده اند ودر خلق فضایی که به تمامی نیازهای فیزیکی و روانی انسان پاسخ دهد موفق بوده اند.به همین جهت این مقاله سعی دارد تا با شناخت مفاهیم نهفته در دل معماری کهن وخانه های سنتی ایران وروش درست بهره گیری آن مفاهیم در بنا های امروز وخانه های معاصر، بتواند گوشه ای از آسایش و آرامش از دست رفتهء انسان امروز را، بازگرداند و موجبات افزایش کیفیت زندگی وی را فراهم آورد بدین منظور با روش کتابخانه ای ، کیفی و تفسیری تاریخی و با مقایسه میان معماری امروز و گذشته به بررسی چگونگی استفاده از شاخص های افزایش کیفیت توسط معماران سنتی و یافتن راه حل برای رسیدن به درجه ای از کیفیت مطلوب زندگی در خانه های معاصر می پردازد

Keywords:

خانه , مفاهیم خانه های سنتی , خانه های معاصر , کیفیت زندگی