عوامل مؤثر در طراحی بنای درمانی برای افراد مبتلا به افسردگی

افسردگی از شایعترین بیماریهای روانی است که مشخصه آن احساس ناامیدی ، اضطراب ، اعتماد به نفس پائین و بی علاقگی به هر نوع فعالیت ولذت روز مره است. از آنجا که در بیماری افسردگی در مراحل حاد و شدید ، امکان آسیب رساندن به خود یا دیگران از سوی فرد افسرده پیش بینی میشود، ضروری است این افراد در بیمارستانهای روانی بستری و روان درمانی شوند. بدیهی است محیط فیزیکی بیمارستان از منظر طراحی سازه به عنوان یک عامل مهم در درمان میتواند تاثیرگذار باشد. این پژوهش در جستجوی ایجاد فضاهای درمانی مناسب برای آسایش و آرامش این بیماران با دو جنبه اقامتی- بیمارستانی میباشد. لذا در طراحی این فضاها در عین حفظ و رعایت اصول اولیه و ضروری در طراحی سازه باید به فرمها ، چینش ها و سازمان بندیهای گوناگون در آن نیز توجه داشت . یکی از مهمترین اهداف این تحقیق آن بوده است که طراحی به گونهای صورت گیرد که علاوه بر پاسخ به کلیه نیازهای ضروری در طراحی سازه بیشترین مطلوبیت فضایی برای فرایند روان درمانی فراهم آید و این با شناخت اختلالهای روانی و شیوه های درمانی این بیماران و همچنین فضا شناسی و احساسات پدید آمده بر اثر عوامل فضاسازی میسر خواهد شد. هدف دیگر این پژوهش این بوده که این مرکز توانبخشی بتواند پلی بین حالت های شدید بیماری و بهبود باشد و در واقع طراحی درجه بندی شده این مرکز، به عنوان پله های رسانیدن یک بیمار به یک زندگی عادی عمل کند

Keywords:

افسردگی , استرس , فضای بستری , روانشناسی محیط , جانمایی