پگاه سلطانی - دانشجو کارشناسی ارشد معماری، پردیس علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد قزوین
فرزانه شمالی - دانشجو کارشناسی ارشد معماری، پردیس علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد قزوین

مجتمع های وزشی اغلب در دوره های مختلف در طول سالها و یا حتی چندین دهه به دلایل مالی ،رشد طبیعی و در دسترس بودن زمین ساخته شده اند. برای سازگاری نهایی طرح از نظر پایداری اقلیمی و همچنین لزوم ذخیره سازی انرژی، دوری جستن از کار بی ثمر، طرحی جامع از همان ابتدای کار باید پیش بینی شود این کار امکان می دهد تا فاز های بعدی توسعه و نگهداری در طی یک دوره از زمان با دانشی کامل و هماهنگ با کل کار شکل گیرد. هدف این تحقیق آن است که نشان دهد راهکارهای طراحی اقلیمی قزوین متناسب با شرایط آب و هوایی آن، در طراحی فضاهای ورزشی بررسی شود. برای دستیابی به هدف فوق، ابتدا شاخص اقلیمی (دمای موثر، گیوانی، ماهانی، اوانز، شاخص بافت) مورد بررسی قرار گرفت و ویژگیهای اقلیمی و راهکارهای معماری هر شاخص بر اساس آمار سالانه و ساعتی 15 ساله سازمان هواشناسی - ایستگاه سینوپتیک فرودگاه قزوین شناسایی می شود و سپس به بررسی های نمونه های موفق جهانی و داخلی پرداخته میشود و راهکار های اقلیمی اتخاذ شده در هر کدام مورد بررسی قرار میگیرد و با توجه به شرایط اقلیمی و راهکارهای به دست امده اصول طراحی اقلیمی شهر قزوین مطرح میشود . براساس یافته ها اقلیم شهر قزوین را باید دارای آب وهوای نسبتا گرم و خشک با زمستان ها ی سرد دانست که پرهیز از سرما الویت بیشتری نسبت به گرمای تابستان دارد. سه ماه از سال یخبندان و هفت ماه از سال نیاز به وسایل گرما ساز در شب نیاز است.

اقلیم، معماری پایدار، انرژی تجدید پزیر ، فضا های ورزشی، راهکارهای اقلیمی