ساتیرا ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد ، دانشکده معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین

هدف اساسی این پژوهش تبیین بعد پذیری و سنجش ابعاد حس مکان در فضاهای مسکونی ( خانه ) است و به منظور ارتقای سطح کیفی فضای مسکونی، این پژوهش درصدد کشف عوامل موثر در ایجاد حس تعلق ساکنان از فضای داخلی فضای مسکونی است. حس تعلق به مکان در تبیین تأثیر پذیری آن ابعاد از ادراکات ذهنی ساکنین ، و تأثیرسنجی ابعاد حس مکان از ادراکات و تصاویر ذهنی نیز اهداف دیگر این مطالعه را شکل داده اند. اریک فروم معتقد هر فرد مایل است هویت خاصى داشته باشد و از این رو مى کوشد خویشتن خود را دریابد و بشناسد و مى » است خواهد فردى ممتاز باشد. در تحقیق حاضر به بررسی نقش طراحی در ایجاد حس تعلق به مکان در مجموعه های مسکونی می پردازد .بر این اساس تحقیق حاضر به صورت توصیفی - تحلیلی می باشد که اطلاعات آن به صورت اسنادی و کتابخانه ای جمع آوری گردیده است. نتایج پژوهش بر اهمیت نقش معمار به عنوان سازنده ی فضا در حس تعلق در ساکنان از مکان دلالت می کند؛ بنا بر مطالعات انجام شده حس تعلق به مکان ( فضای داخلی ) بر آسایش و آرامش روانی ساکنین مجتمع های مسکونی موثر است و فراهم آوردن حس مکان در فضای داخلی خانه در پرورش ذهن و خلاقیت افراد ساکنین مجتمع های مسکونی موثر می باشد و کیفیات فضایی و کالبدی فضای داخلی مجتمع های مسکونی در میزان حس تعلق ساکنان به محل سکونت موثر است و خاطرات افراد در حس مکان در فضاهای مسکونی اثرگزار است.

حس مکان ، هویت ، خانه ، فرهنگ