دل آرام عرفاتی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات قزوین

از مهمترین اهداف معماری پایدار می توان به طراحی ساختمان هایی اشاره کرد که کمترین آسیب را بر محیط، طبیعت و منابع انرژی می رسانند. در این راستا باید تمهیداتی در نظر گرفته شود که مصرف منابع تجدیدناپ ذیر کاهش داده شده و مصرف منابع تجدیدپذیر بهینه سازی شود. با توجه به سهم بالای مصرف انرژی در ساختمان ها و نیز ضرورت به ینه ساز ی مصرف سوخت در این بخش، با بکارگیری روش های نوین مهندسی می توان مصرف انرژی را به میزان قابل ملاحظه ای کاهش داد. یکی از راه های اصلی برای نیل به این هدف عایقکاری است. عایق های ساختمانی نقش قابل توجهی در صرفه جویی انرژی و همچنین افزایش آسایش و آرامش افراد ساکن در یک واحد مسکونی ایفا می کنند. استفاده از عایق های ساختمانی سالهاست که به عنوان یکی از ضروری ترین اجزای ساختمانی مورد توجه قرار گرفته است. همچنین بر اساس مقررات مل ی ساختمان، تمام بنا هایی که ساخته می شوند باید عایق کاری شوند. در مورد محل های عایق کاری باید اشاره کرد که سقف ها، د یواره ای خارجی، کف واحدهای مسکونی و همچنین لوله های آبگرم از اصلی ترین مکان ه ایی هستند که عا یق کار ی روی آن ها می بایست پیاده شود. از سوی دیگر در طی سالهای اخیر، مطالعات و تحقیقات گسترده ای در زمینه ی انرژ ی ه ای پاک و تجدیدشونده صورت پذیرفته است. در این بین نانو تکنولوژی جایگاه مهمی را در این عرصه از آن خود کرده که به دنبال آن دستاوردهای مهمی نیز به دست آمده است. در این مقاله تلاش داریم از طریق مطالعه ی اسنادی و میان رشته ای در حوزه ی معماری و شیمی، کاربرد این تکنولوژی را در عایق کاری دیوارها و سقف های ساختمان ه ای مسکو نی مورد بررس ی قرار دهیم.

معماری پایدار، نانو تکنولوژی، عایق کاری