روشهای کاهش مقدار مصرف پیک آب در شبکه های آبرسانی شهری

تامین آب، از جمله الزامات اصلی توسعه پایدار می باشد .شبکه توزیع آخرین مرحله ابرسانی است که می بایست در این مرحله آب تصفیه شده با کمیت و کیفیت مناسب در اختیار مصرف کننده قرار گیرد. ظرفیت شبکه ابرسانی شهری برای انتهای دوره طرح و بر اساس میزان حداکثر مصرف ساعتی آب در طول روزو برای پر مصرف ترین روز سال، طراحی می شود. بررسی فلسفه طراحی شبکه آبرسانی شهری به صورت حاضر نشان می دهد، که در ساعت ها و روزهای بسیاری در طول دوره طرح، ظرفیت شبکه، بیشتر از حد مورد نیاز می باشد. به عبارت دیگر قسمتی از میزان سرمایه گذاری های انجام شده در بخش های مختلف ابرسانی در چنین شرایطی معطل و بلااستفاده خواهد ماند. همچنین در این شرایط فشار شبکه بیشتر از فشار مورد نیاز خواهد بود. از طرفی فشار اضافی باعث معضلاتی از قبیل افزایش نشست، افزایش تعداد حوادث و اتفاقات و بالا رفتن مصرف آب در شبکه های آبرسانی می گردد. برای رفع مشکلات مذکور چنانچه بتوان میزان مصرف پیک را کاهش داد، امکان بهره برداری بهینه و اقتصادی تر از شبکه های توزیع آب میسر خواهد شد. علیرغم مطالعات انجام شده در مورد مدیریت تقاضا و شبکه های آبرسانی، مطالعات انجام شده در مورد روش های کاهش مصرف پیک آب بسیار محدود می باشد. مقاله حاضر به موضوع کاهش مصارف پیک ساعتی و روزانه در شبکه های ابرسانی پرداخته و راه کارهای کاهش آن را از دیدگاه های مختلف مورد بحث و بررسی قرار داده است. با توجه به جامعیت و گسترش شبکه های آبرسانی، کاهش مصرف پیک آب می تواند تاثیر قابل توجهی ای درکاهش هزینه ها و همچنین افزایش راندمان بهره برداری داشته باشد.

Keywords:

کاهش پیک مصرف , شبکه های آبرسانی شهری , مدیریت تقاضا , مدیریت فشار